Voor exotische taferelen hoef je niet urenlang te vliegen. Fiets in de zomer door Zuid Twente, de Achterhoek en door Duitsland. Met een beetje geluk zijn de eerste exotische gasten al gesignaleerd . De Flamingo’s! De loop van de Flamingoroute is bij de kruispunten en knooppunten in beide richtingen aangegeven met een roze flamingo.

Prachtige natuur 

Het eerste wat ons opvalt vanaf ons verblijf in Buurse bij Natuurlogies op Erve ’t Markslag is de stilte! Geen mens te zien, wel dieren zoals de reeën en de schotse Hooglanders. We fietsen naar het oosten over de grens met Duitsland. Het landschap ziet er hier anders uit. Smalle weggetjes met typisch Duitse huizen, waar we kilometers lang geen auto tegenkomen. Op kruispunten staan Mariakappelletjes met brandende kaarsjes en boeketjes bloemen als enige teken van leven. Het eerste plaatsje dat we bezoeken is Lünten. Op het terras van het café zit een groepje bejaarde mannen die ons vriendelijk begroeten. De route leidt ons door het beschermde natuurgebied Luenterner Fischteig. We stoppen even om de massa vogels te bewonderen die hun voedsel uit het water van de Teig halen. Daarna fietsen we verder door het grensgebied. We komen in het veengebied van het Nederlandse Haaksbergen. Een uitgestrekt natuurgebied met een kronkelend fietspad door veen, water en bossen. Ook hier worden we begroet. Dit keer mekkerend door een kudde schapen die het gebied begrazen.

Vakantiegevoel

We fietsen verder en komen aan in het Duitse grensdorpje Oldenkotte. Een authentiek klein dorpje met een grote kerk, een café, restaurant en een hotel. Meer hebben ze hier niet nodig. Het dorpsplein wordt druk bezocht door fietsers en toeristen die hier komen genieten van de typische Duitse sfeer. Wij besluiten ook plaats te nemen op het terras en een heerlijk Duits biertje te bestellen. Onze dorst gelest en onze buik gevuld te hebben met Duits Bauernbrot stappen we met zware benen weer op de elektrische fiets. Wat een uitvinding!

Vogels waren gevlogen

Bijna vanzelf fietsen we door naar het Zwillbrocker Veen. Daar schijnen al sinds de jaren tachtig flamingo’s op te houden, maar jandorie, niet vandaag! Een man haalt zijn schouders op. ’Die beesten willen ook wel eens een dagje uit’, lacht ie en vervolgt zijn weg. Wij besluiten niet tot morgen te wachten en fietsen naar het bezoekerscentrum van het Biologische Station Zwillbrock. Hier vinden een tentoonstelling over de noordelijkste broedvogelkolonie van flamingo’s in Europa.

Mondriaan

We stappen op de fiets en volgen de route naar het Achterhoekse Winterswijk. We komen langs de buurtschap Meddo en recreatiegebied ’t Hilgelo. Winterswijk is volgens Achterhoekers één gruttersbedrijf geworden vanwege de onwaarschijnlijke hoeveelheid Duitsers die de stad bezoeken. Tijdens ons bezoek merken wij daar weinig van. De stad is zeker een bezoek waard vanwege zijn bekende Jacobus kerk. De oude panden aan de Nieuwstraat in Jugendstil en de verblijfplaats van schilder Piet Mondriaan. De schilder die van blokjes en streepjes in primaire kleuren kunstwerken heeft gemaakt. In het museum Villa Mondriaan krijgen wij een uitleg over zijn schilderijen. Als we zijn vroegste werken, natuurgetrouwe tekeningen en schilderijen bekijken, begrijpen we dat achter de man van blokjes wel degelijk een groot kunstenaar schuilgaat. In het centrum van Winterswijk genieten we op de markt van een overheerlijke Italiaanse sorbet van ijssalon Talamini. Wat een genot op deze exotisch warme middag! Op onze terugweg hopen we de witroze famingo’s alsnog tegen te komen. Helaas, de vogels laten zich niet zien. Morgen hebben voorbijgangers waarschijnlijk meer geluk!