Ik ben in veel opzichten geen avonturier. Vroeger wel maar nu niet meer. Ik heb bijvoorbeeld een auto en een fiets die vooral praktisch moeten zijn. Geen toeters en bellen. Mijn man heeft een motor. Daar hoef je bij mij niet mee aan te komen. Toen vertelde mijn buurvrouw dat ze bij ons in de buurt sinds kort e-choppers verhuren. “Dat zijn toch elektrische scooters maar net iets anders vroeg ik haar? Probeer het maar eens zei ze, dan kun je het zelf ervaren!” Om haar niet het idee te geven dat ik er weinig zin in had, heb ik al mijn moed bij elkaar verzameld en afgesproken een proefrit te maken. Kort daarna stond ik bij tourenintwente.nl voor de deur. Ik zag voertuigen staan die vooral NIET leken op de elektrische donkergroene Felix scooters die ik overal zie. Het waren stoere zwarte voertuigen in verschillende formaten. Moest ik hier een rit gaan maken?! Na een keer flink slikken en diep zuchten ben ik op de verhuurder afgestapt en even later volgde een uitleg. Een e-chopper is een elektrische chopper. Hij heeft het uiterlijk van een Harley Davidson, rijdt als een scooter en is dus super simpel om te besturen: je geeft gas met je hand en je remt met handremmen. Geen motor rijbewijs, geen speciale kleding en geen helm nodig! Ik kan kiezen tussen het stoere Harley Davidson model of de vrouwvriendelijke lage instap chopper met extra brede banden. Geef mij maar de lage instap chopper. Dat past nog een beetje aan bij mijn praktische instelling. Ik kan kiezen uit routes met verschillende afstanden. De choppers kunnen makkelijk een afstand tussen de 45 en 80 km afleggen. Alleen ik wil met zo’n ding echt niet zonder batterij stil komen te staan. Dus ga ik voor een 30 km route van de ANWB. De sleutel omdraaien en rijden maar. Wat een ervaring! Bijna geruisloos glijd ik door het Twentse landschap. De chopper gaat ongeveer 25 km per uur. Het is even wennen met brede banden te rijden. Je moet de bochten iets ruimer nemen maar het rijden met brede banden zorgt voor een heel stabiel gevoel. Na een paar minuten ben ik gewend aan de rijstijl, en dan is het heel relaxed touren. Ik heb een anderhalf uur lange mooie tocht gemaakt over smalle weggetjes, langs boerderijen, natuur en watermolens. Onderweg op het terras van Captain Jack geniet ik van mijn nieuwe ervaring met een gratis kop koffie. Echt een super leuke dag die ik zeker niet had willen missen! Samen is het nog leuker en juist voor mannen is dit iets wat je gewoon wilt uitproberen in je vakantie of met vrienden als je een uitje organiseert. Voor meer informatie kijk op www.tourenintwente.nl en boek online.

Voor exotische taferelen hoef je niet urenlang te vliegen. Fiets in de zomer door Zuid Twente, de Achterhoek en door Duitsland. Met een beetje geluk zijn de eerste exotische gasten al gesignaleerd . De Flamingo’s! De loop van de Flamingoroute is bij de kruispunten en knooppunten in beide richtingen aangegeven met een roze flamingo.

Prachtige natuur 

Het eerste wat ons opvalt vanaf ons verblijf in Buurse bij Natuurlogies op Erve ’t Markslag is de stilte! Geen mens te zien, wel dieren zoals de reeën en de schotse Hooglanders. We fietsen naar het oosten over de grens met Duitsland. Het landschap ziet er hier anders uit. Smalle weggetjes met typisch Duitse huizen, waar we kilometers lang geen auto tegenkomen. Op kruispunten staan Mariakappelletjes met brandende kaarsjes en boeketjes bloemen als enige teken van leven. Het eerste plaatsje dat we bezoeken is Lünten. Op het terras van het café zit een groepje bejaarde mannen die ons vriendelijk begroeten. De route leidt ons door het beschermde natuurgebied Luenterner Fischteig. We stoppen even om de massa vogels te bewonderen die hun voedsel uit het water van de Teig halen. Daarna fietsen we verder door het grensgebied. We komen in het veengebied van het Nederlandse Haaksbergen. Een uitgestrekt natuurgebied met een kronkelend fietspad door veen, water en bossen. Ook hier worden we begroet. Dit keer mekkerend door een kudde schapen die het gebied begrazen.

Vakantiegevoel

We fietsen verder en komen aan in het Duitse grensdorpje Oldenkotte. Een authentiek klein dorpje met een grote kerk, een café, restaurant en een hotel. Meer hebben ze hier niet nodig. Het dorpsplein wordt druk bezocht door fietsers en toeristen die hier komen genieten van de typische Duitse sfeer. Wij besluiten ook plaats te nemen op het terras en een heerlijk Duits biertje te bestellen. Onze dorst gelest en onze buik gevuld te hebben met Duits Bauernbrot stappen we met zware benen weer op de elektrische fiets. Wat een uitvinding!

Vogels waren gevlogen

Bijna vanzelf fietsen we door naar het Zwillbrocker Veen. Daar schijnen al sinds de jaren tachtig flamingo’s op te houden, maar jandorie, niet vandaag! Een man haalt zijn schouders op. ’Die beesten willen ook wel eens een dagje uit’, lacht ie en vervolgt zijn weg. Wij besluiten niet tot morgen te wachten en fietsen naar het bezoekerscentrum van het Biologische Station Zwillbrock. Hier vinden een tentoonstelling over de noordelijkste broedvogelkolonie van flamingo’s in Europa.

Mondriaan

We stappen op de fiets en volgen de route naar het Achterhoekse Winterswijk. We komen langs de buurtschap Meddo en recreatiegebied ’t Hilgelo. Winterswijk is volgens Achterhoekers één gruttersbedrijf geworden vanwege de onwaarschijnlijke hoeveelheid Duitsers die de stad bezoeken. Tijdens ons bezoek merken wij daar weinig van. De stad is zeker een bezoek waard vanwege zijn bekende Jacobus kerk. De oude panden aan de Nieuwstraat in Jugendstil en de verblijfplaats van schilder Piet Mondriaan. De schilder die van blokjes en streepjes in primaire kleuren kunstwerken heeft gemaakt. In het museum Villa Mondriaan krijgen wij een uitleg over zijn schilderijen. Als we zijn vroegste werken, natuurgetrouwe tekeningen en schilderijen bekijken, begrijpen we dat achter de man van blokjes wel degelijk een groot kunstenaar schuilgaat. In het centrum van Winterswijk genieten we op de markt van een overheerlijke Italiaanse sorbet van ijssalon Talamini. Wat een genot op deze exotisch warme middag! Op onze terugweg hopen we de witroze famingo’s alsnog tegen te komen. Helaas, de vogels laten zich niet zien. Morgen hebben voorbijgangers waarschijnlijk meer geluk!

Dit jaar besloten we onze jaarlijkse vriendinnenweek door te brengen in het Twentse Haaksbergen bij Natuurlogies Buurse Buiten. We hadden er ontzettend veel zin in. Toch moesten we onze aankomst helaas wat vertragen: een van de partners van ons vieren heeft vlak voor ons vertrek zijn bovenbeen gebroken en moest een paar dagen in het ziekenhuis verblijven. Eenmaal thuis kon hij zich niet alleen redden zodat dat onze vriendin in en om huis moet blijven de eerste tijd. Na de eerste schrik en de operatie hebben we afgesproken om met z’n drieën toch een midweek te komen. Het weekend ervoor gebruikten we om onze vriendin en partner te ondersteunen. Dat troostte haar mogelijk een beetje in het gemis van het verblijf in Buurse.
Op maandagmiddag kwamen we eindelijk met 3 personen aan in ons huis de Heerenkamer. Na boodschappen te hebben gedaan in Haaksbergen troffen we verrukkelijke koeken aan. Zo werd ons korte verblijf al snel weer goedgemaakt. Toen hebben we fietsen gehuurd bij de Dorpswinkel Wildenborg. De volgende dag hebben we op ons gemak de omgeving verkend. Het KNMI voorspelde al temperaturen van boven de 30 graden. De zomer is begonnen!
Huiskip ‘Agaath’ heeft al vriendschap met ons gesloten. We hebben de geraniums voor en bij het huis water gegeven en hoopten dat er niet speciaal iemand voor zou komen. Met open ramen boven hebben we de temperatuur nog wat kunnen drukken voor het slapen gaan. Een moment hebben we overwogen om buiten te gaan slapen, maar de muggen zouden daar blijer van worden dan wij, vreesden we.
Woensdag hebben we heerlijk gefietst door de bossen en heidevelden rondom Buurse. We wilden wat eerder thuis zijn, maar het werd toch nog vijf uur. Toen weer opfrissen, omkleden en naar de het theaterspektakel ‘Hanna van Hendrik’ met Huub Stapel met diner op Vliegveld Twente. Fantastisch, we waren erg onder de indruk! Donderdag hebben we nog een dag gefietst met gelukkig iets lagere temperaturen. Wat is het leven verrukkelijk hier! Een maal tot rust gekomen na een paar dagen werden we ons bewust van de mooie plek, de rust en de omgeving waar ons vakantiehuis lag. Aan het einde van de middag wilden we weer thuis zijn om nog te gaan schilderen in de tuin. Daarna aten we lekker ’thuis’ in ons huis. De eikenprocessierups die overal zat heeft ons al snel gevonden, of wij hem/haar. Echter dit heeft de pret niet kunnen drukken. De rest van de dagen hebben wij op Hamam doeken gezeten om te voorkomen dat we niet direct met het gras in contact kwamen. We hebben Agaath niet binnengelaten en als ze ons te slim af dacht te zijn, wezen we haar haar plek. Afgelopen nacht bleef ze op stok onder de veranda. Ze heeft ons wel voor zich ingenomen:) Vanochtend zat ze bleek en ontroostbaar onder te tafel op de veranda. Het bleef warm en droog, dus hebben we opnieuw de bloemen water gegeven. De gieter lekte van onderen en liet een mooi waterspoor in huis achter iedere keer vullen.
Na vier dagen plezier met elkaar te hebben gehad, was het weer tijd voor ons vertrek. Wat een prachtig sfeervol en goed voorzien huis was de Heerenkamer. We hebben van alle ruimte genoten, in en buitenshuis. Het was warm, erg warm, ook om te slapen. Desondanks riepen mijn vriendinnen, we komen volgend jaar weer, onze afwezige vriendin moet dit ook kunnen beleven! Op onze vertrekdag hebben we nog even koffie gedronken met taart op de Oude Markt in Enschede en toen weer naar het Westen, met weemoed….
Zwaai
Sophie

Ieder seizoen de leukste inspiraties ontvangen?
X